Endüstride sıklıkla maruz kalınan çözücüler genellikle organik/petrol bazlı olduğundan toksik etkileri nedeni ile deformasyonlar sebebi ile kullanımı kontrol altına alınarak maruziyet sınırları belirlenmiştir. Çoğunlukla maruziyet sonrası biyodönüşüme uğrayarak idrar yoluyla atılımı gerçekleşmektedir. Biyodönüşüm ile elde edilen metabolitler genellikle çözücü maruziyeti için biyobelirteç olarak kullanılmaktadır.

Petrol türevleri ve sigara dumanında bulunan benzeni Uluslararası Kanser Araştırmaları Ajansı (IARC) potansiyel bir kanserojen tip I olarak sınıflandırmıştır. Benzenin toksikolojik etkisi lenfositik olmayan lösemi, aplastik anemi, kromozom anormalliği ve kemik iliği ilerleyici dejenerasyonudur. t, t-mukonik asit ve fenol benzen maruziyetin üriner risk biyobelirteçleri olarak bilinmektedir. Sigara dumanı ve otomobil egzozunda bulunan toluen maruziyeti yorgunluk, halsizlik, iştah ve sinir sistemini etkilerken yüksek seviyeler ise bilinç kaybına ve hatta ölüme neden olabilmektedir. o-Krezol ve hippürik asit en önemli toluene maruziyet biyobelirteçleri olarak bilinmektedir