Endüstride sıklıkla maruz kalınan çözücüler genellikle organik/petrol bazlı olduğundan toksik etkileri nedeni ile deformasyonlar sebebi ile kullanımı kontrol altına alınarak maruziyet sınırları belirlenmiştir. Çoğunlukla maruziyet sonrası biyodönüşüme uğrayarak idrar yoluyla atılımı gerçekleşmektedir. Biyodönüşüm ile elde edilen metabolitler genellikle çözücü maruziyeti için biyobelirteç olarak kullanılmaktadır.

Petrol türevleri ve sigara dumanında bulunan benzeni Uluslararası Kanser Araştırmaları Ajansı (IARC) potansiyel bir kanserojen tip I olarak sınıflandırmıştır. Benzenin toksikolojik etkisi lenfositik olmayan lösemi, aplastik anemi, kromozom anormalliği ve kemik iliği ilerleyici dejenerasyonudur. Benzen metabolize olmadan idrarla atılımının yanı sıra primer ve sekonder metabolitlerine (benzen oksit, benzen dihidrodiol, fenol, benzokinon, sfenilmerkaptürik asit (S-PMA), t,t-mukonik asit ve katekol) dönüşerek de idrar ile atılımı gerçekleşmektedir. t, t-mukonik asit ve fenol benzen maruziyetin üriner risk biyobelirteçleri olarak bilinmektedir.